ผู้จัดการจินยองc.5

JINYOUNG X DAEHWI  / / 25 DEC 2017 / / 07.00 AM   เช้าวันเสาร์ที่คงเป็นวันสบายๆของเด็กนักศึกษาเพราะสามารถตื่นสายได้แต่คงไม่ใช่กับพีทหนึ่งคนแหละนะเพราะเขาต้องตื่นแต่เช้ามาทำอาหารให้เจ้าตัวเล็กกับผู้ใหญ่ตัวแสบที่ยังคงนอนไม่ตื่น     ร่างบางพยายามลุกจากเตียงให้เบาที่สุดเพื่อไม่ให้คนข้างๆที่ยังนอนอยู่เผลอตื่นขึ้นมา มือเล็กจับที่แขนหนักที่พาดเอวเขาไว้ออกก่อนจะค่อยๆดันศรีษะอีกคนที่ซุกกับซอกคอเขาทั้งคืนวางบนหมอนอย่างเบามือ พีทลุกขึ้นยืนพลางบิดเอวไปมาเพื่อบรรเทาความปวดเมื่อยเล็กน้อยที่เกิดจากการโดนกอดและไม่ได้ขยับตัวตอนนอนเลยสักนิด   เขาละปวดหัวกับคนเป็นพี่ที่ชอบหาเรื่องมานอนกับเขาได้ทุกวัน จริงๆจะนอนด้วยก็ไม่ได้ว่าหรอกนะเพราะรู้ว่าต่อให้เขาห้ามยังไงคนเป็นพี่ก็คงจะไม่ฟัง แต่นอนเฉยๆไม่ได้หรือไงชอบจับนู้นจับนี่เขาอยู่เรื่อยแถมพักนี้ยังนอนกอดเขาซะแน่น จะขยับตัวหน่อยก็กลัวอีกคนจะตื่นผลก็เลยกลายเป็นเขานี่แหละที่ต้องมาเมื่อยตัวตอนเช้าแทน   พีทใช้เวลาไม่นานกับการเตรียมอาหารเช้า ข้าวต้มร้อนๆถูกจัดวางลงบนโต๊ะอย่างเรียบร้อยโดยฝีมือของคุณแม่ประจำ...

“โอ้ย นี่คุณอยู่นิ่งๆได้ไหม!” มือเล็กพยายามหาคีย์การ์ดคอนโดในตัวของอีกคนที่ตอนนี้กำลังเมาเละอย่างไม่รู้เรื่อง แต่ก็ยากลำบากเพราะตอนนี้คนเมากำลังยุ่มหย่ามกับตัวเขาไม่เลิก หลังจากโทรคุยกับจินยองคนตัวเล็กก็ได้ความว่าอีกคนกำลังเมาถึงขั้นวิกฤต จินยองไม่ได้บอกหรอกนะว่าเมาแต่ฟังเอาจากเสียงปลายสายที่พูดไม่รู้เรื่องเอามากๆก็เดาได้เลยว่าอีกคนเมาเละแค่ไหน นี่ยังดีนะที่ยังพูดได้เรื่องว่าตัวเองไปเมาอยู่ร้านไหน ใช้เวลาต่อสู้กับคนเมาอยู่สักพักมือเล็กก็หาคีย์การ์ดสำเร็จ แดฮวีรีบดึงคีย์การ์ดออกจากกระเป๋ากางเกงยีนส์ก่อนจะทาบกับประตู ร่างบางที่กำลังจะหันมาล็อคห้องกลับโดนคนที่ไร้สติดึงหาตัวจนล้มไปกองกับพื้นทั้งคู่ “นี่คุณมันเจ็บนะ!” “...จีฮุน” “ไม่ใช่จีฮุนโว้ย” แม้อีกคนจะลืมตาอยู่แต่ก็อย่างว่านะคนเมาก็มักจะเห็นภาพหลอนแบบนี้ แดฮวีส่ายหัวเบาๆก่อนจะยันตัวขึ้นแล้วพยายามลากไอตัวเจ้าปัญหาไปนอนบนเตียงให้เรียบร้อย ตุ้บ! “...” “เฮ้อ เสร็จเรื่องสักที เจอกันตอนเช้านะคุณ” หลังจากแดฮวีลากจินยองขึ้นไปนอนบนเตียงสำเร็จคนตัวเล็กก็จัดการจัดท่านอนให้อีกคน ไม่ได้เป็นห่วงอะไรนักหนาหรอกนะแต่กลัวว่าตื่นเช้ามาอีกคนจะเอาแต่บ่นว่า...