🎄 แฟมมิลี่ofแสง X merry christmas 🎄

JINYOUNG X DAEHWI 

/ / 25 DEC 2017 / /

07.00 AM

  เช้าวันเสาร์ที่คงเป็นวันสบายๆของเด็กนักศึกษาเพราะสามารถตื่นสายได้แต่คงไม่ใช่กับพีทหนึ่งคนแหละนะเพราะเขาต้องตื่นแต่เช้ามาทำอาหารให้เจ้าตัวเล็กกับผู้ใหญ่ตัวแสบที่ยังคงนอนไม่ตื่น 

  ร่างบางพยายามลุกจากเตียงให้เบาที่สุดเพื่อไม่ให้คนข้างๆที่ยังนอนอยู่เผลอตื่นขึ้นมา มือเล็กจับที่แขนหนักที่พาดเอวเขาไว้ออกก่อนจะค่อยๆดันศรีษะอีกคนที่ซุกกับซอกคอเขาทั้งคืนวางบนหมอนอย่างเบามือ พีทลุกขึ้นยืนพลางบิดเอวไปมาเพื่อบรรเทาความปวดเมื่อยเล็กน้อยที่เกิดจากการโดนกอดและไม่ได้ขยับตัวตอนนอนเลยสักนิด

  เขาละปวดหัวกับคนเป็นพี่ที่ชอบหาเรื่องมานอนกับเขาได้ทุกวัน จริงๆจะนอนด้วยก็ไม่ได้ว่าหรอกนะเพราะรู้ว่าต่อให้เขาห้ามยังไงคนเป็นพี่ก็คงจะไม่ฟัง แต่นอนเฉยๆไม่ได้หรือไงชอบจับนู้นจับนี่เขาอยู่เรื่อยแถมพักนี้ยังนอนกอดเขาซะแน่น จะขยับตัวหน่อยก็กลัวอีกคนจะตื่นผลก็เลยกลายเป็นเขานี่แหละที่ต้องมาเมื่อยตัวตอนเช้าแทน

  พีทใช้เวลาไม่นานกับการเตรียมอาหารเช้า ข้าวต้มร้อนๆถูกจัดวางลงบนโต๊ะอย่างเรียบร้อยโดยฝีมือของคุณแม่ประจำบ้าน

  “คุนแม่ฮะ” เด็กชายตัวเล็กยืนขยี้ตาอยู่ตรงบันไดพลางมองมาที่พี่ตัวเล็กที่เขามักจะเรียกว่าแม่เสมอ

“น้องแสงตื่นแล้วหรอคับ ไหนแม่บอกว่าอย่าขยี้ตาไงคนเก่งเดี๋ยวจะเจ็บตาเอานะ” พีทกวักมือเรียกให้เจ้าตัวเล็กมาหาก่อนจะปาดคราบที่ติดข้างแก้มนิ่มออกเบาๆ “นอนน้ำลายยืดอีกแล้วหรอเรา”

“งิ้อ ข้าวหอมจังเลยฮะ”

“หิวหรือยังคับคนเก่ง ถ้าหิวแล้วไปล้างหน้าแปรงฟันแล้วมานั่งรอพ่อตรงนี้นะเดี๋ยวแม่ไปปลุกพ่อก่อน โอเคไหมคับ”

“โอเคฮะ!” พูดจบเจ้าตัวเล็กก็วิ่งดุ้กๆหายไปไหนห้องน้ำ ยังดีที่น้องแสงเป็นเด็กว่านอนสอนง่ายทั้งเขากับพี่ทศเลยไม่ค่อยจะเหนื่อยสักเท่าไหร่ 

   นี่ก็เป็นเวลาอาทิตย์กว่าๆที่เขาได้รับบทคุณแม่ในการดูแลน้องแสง จะว่ารู้สึกแปลกๆก็ใช่เพราะการที่เขาเป็นผู้ชายแต่โดนเด็กเรียกว่าแม่มันก็คงจะไม่ใช่เรื่องปกติน่ะนะ แต่จะทำไงได้กลายเป็นว่าตอนนี้เขาชินจนแทนตัวเองว่าแม่กับน้องแสงไปแล้วแถมบางครั้งยังเผลอเรียกน้องแสงว่าลูกอีก ส่วนพี่ทศรายนั้นน่ะรับบทคุณพ่อเต็มตัวไปก่อนเขาเสียอีกเล่นเนียนซะจนคิดว่าน้องแสงเป็นลูกของพี่เขาจริงๆ

“พี่ทศตื่นเร็ว” มือเล็กเขย่าตัวคนที่ยังนอนหลับฝันดีเพื่อหวังจะให้ตื่นแต่กับพี่ทศนี่บอกเลยว่ายาก “นี่ ตื่นได้แล้วนะ!” เปลี่ยนเป็นเอามือไปหยิกแก้มอีกคนแรงๆนี่ถ้าไม่ตื่นเขาจะเอาน้ำมาสาดให้รู้แล้วรู้รอด

“โอ้ย ปลุกเช้าอีกแล้วเนี่ยพีท” คนตัวโตกว่าเขาลุกขึ้นมานั่งพลางบิดขี้เกียจหน้าบูดหน้าเบี้ยว

“เช้าอะไรล่ะ เราตื่นมาทำอาหารให้พี่กินเช้ากว่านี้อีก”

“ขี้บ่นจังวะ”

“ก็เลิกทำตัวให้บ่นสักที ไปล้างหน้าแล้วรีบลงมาข้างล่างนะน้องแสงรออยู่”

“ขอนอนต่ออีกหน่อยนะ”

“นี่พี่ทศปล่อย!” 

   เผลอนิดเดียวตัวเขาก็ถูกเจ้าคนขี้เกียจที่ไม่ยอมลุกจากเตียงดึงลงไปนอนกอด มือเล็กฟาดรัวๆเข้าที่แขนอีกคนที่กอดรัดเอวเขาแน่นจนขยับไม่ได้

“พี่ทศปล่อยๆๆๆ ปล่อยนะ! แสงรอกินข้าวอยู่เนี่ยหยุดเล่นได้ไหม!”

“ปล่อยก็ได้” ไม่ได้พูดเล่นอีกคนคลายอ้อมกอดออกจริงๆแต่ไม่วายขโมยหอมแก้มเขาไปฟอดใหญ่ก่อนจะรีบหายตัวไปในห้องน้ำเพราะรู้ว่าถ้ายังนั่งอยู่ตรงนี้ต่อน่าจะโดนระเบิดลูกใหญ่จากคนตัวเล็กแน่ๆ

“ไอบ้าพี่ทศ!!!!”

.

.

.

  โต๊ะอาหารเต็มไปด้วยบรรยากาศครอบครัวแต่อยู่ในช่วงครอบครัวมาคุน่ะนะ คุณพ่อเล่นกับลูกอย่างสนุกแต่คุณแม่กลับเขี่ยข้าวนั่งหน้าบูด 

“ล้อเล่นนิดเดียวเองมานั่งหน้าบูดอยู่ได้”

“พี่ลองโดนหอมแก้มทุกวันบ้างไหมล่ะ!”

“เอาดิมาหอมเลย”

“ ... “

“โมโหหรือเขินกันแน่เอาดีๆ”

“ไอบ้าใครเขาจะไปเขินพี่อะ..”

   เอาจริงๆนะตัวเขาก็เริ่มรู้แล้วแหละว่ารู้สึกยังไงกับคนตรงหน้าหลังจากได้ไปปรึกษากับม่อนมาแต่จะให้ยอมรับเลยหรอ แล้วต้องยอมรับยังไงบอกไปเลยว่าเขินหรือยอมให้จับตัวแบบไม่ขัดขืน เขาทำไม่ได้หรอกนะมันไม่ชิน ถึงพี่ทศจะถึงเนื้อถึงตัวกับเขาเป็นประจำ กอด หอมบลาๆ แต่จะให้ชินกับเรื่องพวกนี้มันยากเกินไป แถมเจ้าตัวยังไม่เคยพูดทำนองว่าชอบเขาเลยสักครั้ง เขาเลยไม่รู้ว่าต้องคิดกับคนตรงหน้ายังไงหรือไม่แน่นะอีกคนอาจจะแค่แกล้งเขาก็ได้ 

“คุนแม่คุนพ่อฮะแสงอยากไปดูต้นคริสสะมาส”

  เสียงเล็กๆของเจ้าตัวน้อยพูดขัดศึกสีชมพูกลางโต๊ะอาหารขึ้นมา

“หือ น้องแสงอยากไปไหนคับ” 

“พาน้องไปเซ็นเวิลไหมสวยดีนะ”

“บอกแม่เร็วเดี๋ยวแม่จะได้พาไปนะคับ” เขาทำหูทวนลมเสียงของพี่ทศที่พูดขึ้นมา แต่แทนที่คนตรงหน้าจะอารมณ์เสียกลับอมยิ้มน่าระรื่นอยู่ได้

“ปายเซนเวิลฮะคุนพ่อบอกว่าสวย”

“ไปฟังเขาทำไมคับน้องแสงคนนิสัยไม่ดีแบบนั้น”

“ฮึก คุนแม่อย่าว่าพ่อสิฮะ..”

อีกแล้ว เขาทะเลาะกับพี่ทศทีไรเจ้าตัวเล็กงอแงทุกทีแล้วเขาก็ต้องยอมพี่ทศตลอด ให้ตายเถอะนี่มันลูกรักของพ่อชัดๆ

“เนอะ ดูคุณแม่สิดุพ่อแต่เช้าเลย”

“ฮึก คุนแม่อย่าดุสิฮะ”

“...”

“คับๆแม่ไม่ดุแล้วก็ได้”

“เย่! งั้นคุนแม่กับคุนพ่อจะพาแสงไปเซนเวินใช่ไหมฮะ”

“ใช่คับคนเก่ง งั้นตอนนี้รีบกินเข้าก่อนนะคับโอเคป่าว”

“โอเคฮะ!”

.

.

.

22.00 PM

  หลังจากพาน้องแสงไปดูต้นคริสมาสต์ที่เซ็นเวิลมา เขาก็พาเจ้าตัวน้อยไปกินข้าวบ้าง เดินถ่ายรูปบ้างนี่ยังไม่รวมกิจกรรมอื่นๆที่พาเจ้าตัวน้อยไปทำอีกเลยทำให้เวลาล่วงเลยมาจนถึงสี่ทุ่ม ซึ่งพอถึงเวลากลับเมื่อขึ้นรถน้องแสงก็หลับคาอกเขาทันที ใช้เวลาไม่นานรถหรูสีดำก็ขับเข้ามาจอดในโรงจอดรถของบ้านก่อนคนตัวสูงจะลงมาเปิดประตูให้เขา พีทอุ้มน้องแสงที่หลับคาอกตัวเองลงจากรถก่อนจะหันไปกระซิบบอกคนเป็นพี่ว่าให้ปิดบ้านให้เรียบร้อย

  คนตัวเล็กค่อยๆวางเด็กน้อยลงบนเตียงเบาๆก่อนจะดึงผ้าห่มลายของเล่นมาคลุมตัวให้ไว้เพราะกลัวว่าเจ้าเด็กขี้หนาวจะตื่นมางอแงกลางดึก มือเล็กเกลี่ยผมที่ปรกหน้าคนตัวน้อยออกแล้วก้มลงจุ้บหน้าผากใสเบาๆ

“หลับสนิทเลยดิ”

“ชู่ว เบาๆสิพี่ทศ” 

“ไปอาบน้ำกัน”

“พี่ไปอาบก่อนเลย”

“อาบพร้อมกันสิ”

“นี่!” เขาเผลอขู่คนเป็นพี่เสียงดังเพราะเอาแต่ยืนกวนโอ้ยเขาไม่เลิกเลยทำให้เจ้าตัวน้อยเผลอขยับตื่นเพราะเสียงของเขา ร่างบางเลยลุกขึ้นแล้วดันหลังคนตัวสูงออกจากห้องพร้อมกับตัวเองโดยไม่ลืมหันไปเปิดโคมไฟเล็กไว้ให้เจ้าตัวน้อย

  ใช้เวลาไม่นานเขาก็อาบน้ำเสร็จเตรียมจะปิดไฟนอนแต่ก็มีเสียงเคาะประตูดังขึ้นซะก่อน ไม่ต้องทายให้ยากเลยว่าใครแล้วรับรองว่าถ้าเขาไม่ยอมเปิดให้ง่ายๆนี่เป็นเรื่องแน่นอน

ก๊อก ก๊อก ก๊อก

“อะไรอีกอะ” 

  ประตูถูกเปิดพร้อมกับหน้ามู่ทู่ของคนตัวเล็ก ร่างสูงที่ยืนยิ้มอยู่ถือวิสาสะแทรกตัวเองเข้าไปในห้องแล้วปิดประตูล็อคกลอนให้เสร็จสรรพ

“วันนี้ในห้องมียุงหนึ่งตัวขอมานอนห้องนี้แล้วกัน”

“อะไรเนี่ย เหตุผลบ้าๆอีกแล้ว พี่จะนอนห้องเราไปถึงเมื่อไหร่หะ”

“วันคริสมาสต์คุณแซนตี้มีไรจะให้ผมไหมครับ”

“อะไรของพี่อะไม่ต้องมาเปลี่ยนเรื่องเลยนะ คืนนี้เราไม่ให้นอนด้วยแล้ว!”

“ว่าไงครับคุณแซนตี้”

  ไม่ถามเปล่าร่างสูงเดินเข้าไปช้อนตัวอีกคนขึ้นมาในท่าเจ้าสาวแล้วพาเดินไปที่เตียง มือเล็กทุบรัวๆเข้าที่ไหล่เขาเป็นรอบที่ร้อยของวัน แต่ใครจะสนวะถ้าเทียบกับได้เห็นแก้มใสๆของคนตัวเล็กเปลี่ยนเป็นสีแดงเพราะเขินเขา บอกเลยเจ็บแค่ไหนเขาก็ทน

“เห้ย! พี่ทศเล่นอะไรเนี่ยปล่อยเรานะ!”

“ขอของขวัญจากคุณแซนตี้หน่อย” ว่าพลางวางอีกคนลงบนเตียงร่างบางที่พอโดนวางลงแล้วก็รีบถอยหลังดึงผ้าห่มมาคลุมตัวเองยันคอ

“ข ขะ .. ของขวัญอะไรไม่มีให้หรอกนะ”

“แล้วถ้ามีของที่อยากได้ล่ะจะให้ไหม”

“แล้วพี่อยากได้อะไร”

  คนตัวสูงเขยิบตัวเข้ามาใกล้ร่างบางแล้วดึงตัวอีกคนเข้ามาขังไว้ในอ้อมกอดตัวเอง ร่างสูงตัวใหญ่พอที่จะกอดคนในอกเข้ามิดทั้งที่อีกคนยังห่มผ้าไว้ ทศก้มมองใบหน้าน่ารักของอีกคนใกล้ๆ ตาเล็กที่ข้างนึงชั้นเดียวอีกข้างสองชั้นกำลังหลับปี๋เมื่อเขาค่อยๆเลื่อนหน้าไปฝังจมูกคมลงบนแก้มใสเบาๆทั้งสองข้าง

“อยากได้แก้ม”

“...”

 อมยิ้มก่อนจะเงยหน้าขึ้นไปจุ้บหน้าผากมน

“อยากได้หน้าผาก”

“...”

  แล้วจุ้บลงเบาๆที่ปลายจมูกรั้นของอีกคน

“จมูกก็อยากได้ แล้วก็..”

“น นะ นี่ แค่นี้ก็พอแล้วไหม..” คนตัวเล็กในอ้อมกอดพยายามเขยิบถอยหนีเมื่อเห็นว่าร่างสูงกำลังมองริมฝีปากเขาอยู่ คิดได้ไม่ยากเลยว่าอย่างสุดท้ายที่อีกคนต้องการจากเขาคืออะไร

“จูบได้ไหม”

“หะ..”

“จูบได้หรือเปล่า”

“ม มะไม่ได้ อื้อ..” 

  ไม่สนคำปฏิเสธของร่างเล็กเลยสักนิดคนตัวสูงทาบริมฝากลงกับปากบางทันที มือหนาประคองแก้มนิ่มไว้ในมือพลางใช้นิ้วโป้งเกลี่ยไปมา ไม่ได้รุนแรงแต่ค่อยเป็นค่อยไป ร่างสูงค่อยๆลิ้มรสหวานจากริมฝีปากบางที่เปรียบเหมือนกับมาชเมโล่นิ่ม ฟันคมงับเข้ากับริมฝีปากล่างอย่างแผ่วเบาสลับกับดูดดึงจนตอนนี้ปากเล็กๆบวมเจ่อไปหมด

“ ..อื้อ” กำปั้นเล็กทุบเข้าที่ไหล่กว้างเพื่อให้รู้ว่าเขากำลังจะหมดอากาศหายใจ คนเป็นพี่ถอนจูบออกช้าๆแล้วเปลี่ยนตำแหน่งไปไล่จูบที่ซอกคอหอมแทน ปากร้อนทาบทับลงกับลำคอขาวก่อนจะกดจูบลงซ้ำไปซ้ำมา “อื้อ พะ พอก่อน พี่ทศ!”

“ ... “

“พะ พี่ทศ พอก่อน..”

“เออ เชี่ย คงต้องพอแค่นี้จริงว่ะไม่งั้นยาวแน่” ร่างสูงถอยออกมามองคนตัวเล็กดีๆก่อนจะกลืนน้ำลายอึกใหญ่ อกบางที่กำลังหอบหายใจเข้าเพราะพึ่งจะโดนช่วงชิงอากาศกับเสื้อเชิ้ตขาวที่โดนปลดกระดุมหนึ่งเม็ดโดยไม่ต้องถามว่าฝีมือใคร เห็นแบบนี้ถ้าขืนเขายังรังแกคนตัวเล็กต่อไปมีหวัง ฟ้าเหลืองแน่นอน

“ไอบ้ายาวอะไร คืนนี้ไปนอนห้องตัวเองเลยนะ!”

“เออวันนี้ยอม” ยอมง่ายหน่อยเพราะถ้าอยู่ต่อตัวเขาคงอดทนไม่ไหวแน่ๆ ใช้แรงงานมือเอาแล้วกันวันนี้

“ไป ชิ่ว!” ร่างบางผลักอีกคนที่ยังไม่ยอมคลายอ้อมกอดจากเขาออก 

“เออมีไรจะบอก”

“อะไร!”คนตัวเล็กถอยห่างอย่างตกใจเมื่ออีกคนยื่นหน้าเข้ามาใกล้หน้าเขาอีกรอบ

“เมอรี่คริสมาสต์นะครับน้องพีท” กระซิบข้างใบหูเล็กก่อนจะแอบกดจูบลงที่แก้มนิ่มอีกรอบแต่ก็ไม่วายโดนตีเข้าที่ไหล่อยู่ดี ร่างสูงหัวเราะเบาๆแล้วทำเป็นโบกมือบายๆคนตัวเล็กตอนเดินออกจากห้องไป พีทจะรู้ไหมนะว่าตอนนี้ตัวเองกำลังทำหน้ามู่ทู่ยกกำลังสองอยู่

.

.

. 

  ร่างเล็กบนเตียงพลิกตัวไปมาเพราะนอนไม่หลับมาเกือบจะชั่วโมงแล้วหลังจากเจ้าคนขี้แกล้งออกจากห้องเขาไป เหมือนกับหัวใจดวงน้อยของเขาที่พอนึกถึงความอุ่นบนริมฝีปากตัวเองเมื่อสักครู่นี้ก็เผลอเต้นแรงจนเขาต้องยกมือมากุมหน้าอกตัวเองไว้

“โอ้ย ไอพี่ทศบ้า”

  จะว่าไปนี่ก็คงจะเป็นจูบแรกระหว่างเขากับพี่ทศเพราะที่ผ่านมาอีกคนก็เอาแต่แกล้งแหย่เขาแต่ไม่เคยจูบจริงๆสักที มากสุดก็คงจะเป็นกดจูบเบาๆหรือที่เรียกว่าจุ้บน่ะนะ ถ้าถามว่าทำไมเขาไม่ขัดขืนอีกคนเลย อ่า ก็คงเป็นเพราะเขาตกใจแหละ หรือไม่ก็อะไรดีนะ อ่อ เขาคงไม่คิดว่าพี่ทศจะจูบเขาจริงๆ อืม หรือไม่ก็สักเหตุผลที่ไม่ใช่เพราะว่าเขาชอบพี่ทศ มั้ง

.

.

.

TBC @Joy na ja

เย่ๆๆๆเมอรี่คริสมาสต์นะค้าบทุกๆคน ขอให้ทุกคนมีแต่ความสุขในวันคริสมาสต์แล้วก็ยาวๆไปตลอดทั้งปีใหม่เลยเนอะอิอิ เค้าพึ่งเคยแต่งแนวนิยายแบบนี้ครั้งแรกภาษาอาจจะไม่ค่อยเข้ากันหรืออะไรก็ตามต้องขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยเด้อ พยายามสุดแล้วฮือๆ แต่เราอยากแต่งแนวนี้มากกก อยากให้เห็นภาพว่าไอพี่ทศรังแกหนูพีทของเค้ายังไง5555555 

ฝากติดแท้ก #แฟมมิลี่ofแสง ด้วยนะคะ มาตามตีเจ้าพี่ทศที่ชอบรังแกหนูพีทกัน555555 แล้วก็ทั้งคอมเม้นในจอยในทวิตเค้าตามอ่านหมดเลยน้าขอบคุณทุกคนมากๆนะคะที่คอยติดตาม เลิ้บเด้อจุ้บๆๆๆพันครั้ง